Od 1987 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) regularnie publikuje wytyczne jakości powietrza, by wspierać rządy i społeczeństwo obywatelskie w wysiłkach na rzecz zmniejszenia narażenia ludzi na zanieczyszczenie powietrza oraz jego negatywnych skutków dla zdrowia. Ostatnie wytyczne WHO w tym zakresie opublikowano w 2006 r. W oparciu o ówczesną wiedzę o skutkach zdrowotnych zanieczyszczeń, Wytyczne jakości powietrza – globalna aktualizacja 2005 r. Pył zawieszony, ozon, dwutlenek azotu i dwutlenek siarki (Regionalne Biuro WHO dla Europy, 2006) określały zalecane poziomy najważniejszych substancji szkodliwych, w tym pyłu zawieszonego (PM), ozonu (O3), dwutlenku azotu (NO2) i dwutlenku siarki (SO2). Globalna aktualizacja 2005 r. miała znaczący wpływ na polityki ograniczania zanieczyszczeń na całym świecie, gdyż ich publikacja doprowadziła do powstania pierwszych uniwersalnych ram odniesienia.
W 2021 r. od publikacji Globalnej aktualizacji 2005 r. minęło kilkanaście lat. W tym okresie znacząco zwiększyła się wiedza o globalnym obciążeniu zdrowia przez zanieczyszczenia powietrza. Przyczyniły się do tego nowe metody pomiaru zanieczyszczenia powietrza, oceny narażenia oraz poszerzenie globalnej bazy danych pomiarów zanieczyszczeń (o których mowa w Rozdziale 1). Nowe badania epidemiologiczne udokumentowały negatywny wpływ na zdrowie narażenia na wysokie stężenia zanieczyszczeń w krajach o niskim i średnim dochodzie. Natomiast badania w krajach o wysokim dochodzie, gdzie powietrze jest względnie czyste, wykazały istnienie negatywnych skutków zdrowotnych również przy stosunkowo niskich stężeniach zanieczyszczeń. Uwzględniając postęp w wiedzy naukowej oraz globalną rolę wytycznych WHO w zakresie jakości powietrza, w 2016 r. rozpoczęto obecną aktualizację.
W niniejszej aktualizacji sformułowano wytyczne AQG wraz z celami pośrednimi dla następujących zanieczyszczeń: PM2.5, PM10, ozon, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki oraz tlenek węgla (zobacz: Tabela poniżej).
