Grupa wybitnych naukowców wystosowała w 2023 r. w czasopiśmie „ENVIRONMENTAL EPIDEMIOLOGY” swój komentarz będący głosem w dyskusji w trakcie prac nad nowelizacją Dyrektywy w sprawie jakości powietrza.
Proponowana przez Komisję Europejską (KE) nowelizacji Dyrektywy CAFE (w dniu 26 października 2022 r.) wraz z oceną skutków przedstawionych zmian, określającą oczekiwane wartości stężeń zanieczyszczeń powietrza, jak również skutki zdrowotne oraz koszty wdrożenia rozmaitych rozważanych wariantów polityki są według autorów Komentarza niewystarczające dla zmaksymalizowania możliwych do osiągnięcia korzyści w zakresie zdrowia publicznego. Kwestie przez nich poruszone to m.in.:
- Brak wyraźnej ścieżki prowadzącej do pełnego dostosowania do wytycznych WHO – AQG z 2021 r.
- Konieczność wprowadzenia norm dotyczących ozonu.
- Niedoszacowanie szkodliwtych skutki zanieczyszczenia powietrza dla zdrowia.
- Scenariusz wykonalności nie obejmuje wielu możliwych wariantów polityki działań.
- Konieczność podjęcia większych starań na rzecz zmniejszenia nierówności w rozłożeniu obciążenia zdrowia wynikającego z zanieczyszczenia powietrza.
- Zalecanie ostrożności w odejmowaniu udziału zanieczyszczeń ze źródeł „naturalnych”.
Podsumowując, Autorzy wezwali do bardziej ambitnego podejścia i wyznaczenia w nowelizacji Dyrektywy CAFE jednoznacznej ścieżki prowadzącej do pełnego wdrożenia do 2030 r. wartości rekomendowanych w wytycznych WHO – AQG z 2021 r. dla PM2,5, NO2 oraz ozonu. W szczególności nawołujemy do ustalenia średniorocznych wartości dopuszczalnych na poziomie 5 μg/m3 dla PM2,5 i 10 μg/m3 dla NO2, jak również dodanie długookresowej wartości dopuszczalnej równej 60 μg/m3 dla ozonu (w ciepłych porach roku).
